غزل

را یو ځای به دې یو ځل کړمه لاسونه

ګوته ګوته به دې ښکل کــړمه لاسونه

ته کــه راغللې پایتخت تــه ده نېشینې

راچاپېر به لـــه کـابل کړمـــه لاسونه

ما ویل زما د جنۍ سره ورغوي خوښ دي

تا ویل سره بــه تر څنـــګل کـــړمه لاسونه

شراب چېرې، بنــګاوه د کلــي چېرې

درته لپه بـــــــه اول کړمــــه لاسونه

ته ګلان په کې د خپل پېغلتوب کېږده

زه ډنډرې بــــه د ګل کړمــه لاسونه

اجمل (تورمان)