غزل

چې خپل وجود ورباندې بار وي ، سړى ساه څه کوي

څوك چې له ځان سره رشته پرېږدي ، نو تا څه کوي

 

د دعاګانــــو دېوالونــه مـې اسمــــان تـه رســـــي

ته صبـــــر وکړه، چې له مــا سـره الله څه کوي

 

بلهـــا مـودا وشـــوه، چې زه ترېنــه راغلــى يمــــه

د تنهائــــى پــــورې ورځمـــه ، چې تنهــا څه کوي

 

وخته! خفــه نشــې مــات شوي ، زړونــه مه تښنوه

خلک عـــادت دې په ژړا بانــــدې ، خنــــدا څه کوي

 

کاڼـــي راوخلـــه ، په لاسونـــو کې ګلونــه کېـــږده

مــا او تــا څـه کـــوو، باقـــره! او دنيــــا څه کوي.

باقر